Opłata miejscowa
Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych
z dnia 12 stycznia 1991 r. (Dz.U. Nr 9, poz. 31)
tekst jednolity z dnia 31 października 2001 r. (Dz.U. 2002 Nr 9, poz. 84)
tekst jednolity z dnia 21 czerwca 2006 r. (Dz.U. Nr 121, poz. 844)
Rozdział 5.
Opłaty lokalne
Art. 17. [Opłata miejscowa] 1. Opłata miejscowa jest pobierana od osób fizycznych przebywających dłużej niż dobę w celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych:
1)w miejscowościach posiadających korzystne właściwości klimatyczne, walory krajobrazowe oraz warunki umożliwiające pobyt osób w tych celach,
2)w miejscowościach znajdujących się na obszarach, którym nadano status obszaru uzdrowiskowej na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (Dz.U. Nr 167, poz. 1399)
– za każdy dzień pobytu w takich miejscowościach.
1a. Opłata uzdrowiskowa jest pobierana od osób fizycznych przebywających dłużej niż dobę w celach zdrowotnych, turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych w miejscowościach znajdujących się na obszarach, którym nadano status uzdrowiska na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych, za każdy dzień pobytu w takich miejscowościach.
2.Opłaty miejscowej oraz opłaty uzdrowiskowej nie pobiera się:
1)pod warunkiem wzajemności – od członków personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca pobytu stałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2)od osób przebywających w szpitalach;
3)od osób niewidomych i ich przewodników;
4)od podatników podatku od nieruchomości z tytułu posiadania domów letniskowych położonych w miejscowości, w której pobiera się opłatę miejscową albo uzdrowiskową;
5)od zorganizowanych grup dzieci i młodzieży szkolnej.
2a. Od osób, od których pobierana jest opłata uzdrowiskowa, nie pobiera się opłaty miejscowej.
3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa minimalne warunki, jakie powinna spełniać miejscowość, w której można pobierać opłatę miejscową, uwzględniając zróżnicowanie warunków regionalnych i lokalnych.
4. Rada Ministrów w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, określa warunki:
1)klimatyczne;
2)krajobrazowe;
3)umożliwiające pobyt osób w celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych.
5.Rada gminy ustala miejscowości odpowiadające warunkom określonym w przepisach wydanych na podstawie ust. 3 i 4, w których pobiera się opłatę miejscową.
Opłata miejscowa wynosi 2,40 zł za osobę.