Przejdź do treści Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwarki Przejdź do stopki Przejdź do deklaracji dostępności
x

Opłata miejscowa

Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych

z dnia 12 stycznia 1991 r. (Dz.U. Nr 9, poz. 31)

tekst jednolity z dnia 31 października 2001 r. (Dz.U. 2002 Nr 9, poz. 84)

tekst jednolity z dnia 21 czerwca 2006 r. (Dz.U. Nr 121, poz. 844)


Rozdział 5.

Opłaty lokalne

Art. 17. [Opłata miejscowa] 1. Opłata miejscowa jest pobierana od osób fizycznych przebywających dłużej niż dobę w celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych: 

1)w miejscowościach posiadających korzystne właściwości klimatyczne, walory krajobrazowe oraz warunki umożliwiające pobyt osób w tych celach,

2)w miejscowościach znajdujących się na obszarach, którym nadano status obszaru uzdrowiskowej na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych (Dz.U. Nr 167, poz. 1399)

– za każdy dzień pobytu w takich miejscowościach.

1a. Opłata uzdrowiskowa jest pobierana od osób fizycznych przebywających dłużej niż dobę w celach zdrowotnych, turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych w miejscowościach znajdujących się na obszarach, którym nadano status uzdrowiska na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych, za każdy dzień pobytu w takich miejscowościach. 

2.Opłaty miejscowej oraz opłaty uzdrowiskowej nie pobiera się:

1)pod warunkiem wzajemności – od członków personelu przedstawicielstw dyplomatycznych i urzędów konsularnych oraz innych osób zrównanych z nimi na podstawie ustaw, umów lub zwyczajów międzynarodowych, jeżeli nie są obywatelami polskimi i nie mają miejsca pobytu stałego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

2)od osób przebywających w szpitalach;

3)od osób niewidomych i ich przewodników;

4)od podatników podatku od nieruchomości z tytułu posiadania domów letniskowych położonych w miejscowości, w której pobiera się opłatę miejscową albo uzdrowiskową;

5)od zorganizowanych grup dzieci i młodzieży szkolnej.

2a. Od osób, od których pobierana jest opłata uzdrowiskowa, nie pobiera się opłaty miejscowej. 

3. Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa minimalne warunki, jakie powinna spełniać miejscowość, w której można pobierać opłatę miejscową, uwzględniając zróżnicowanie warunków regionalnych i lokalnych.

4. Rada Ministrów w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, określa warunki: 
1)klimatyczne; 
2)krajobrazowe; 
3)umożliwiające pobyt osób w celach turystycznych, wypoczynkowych lub szkoleniowych. 

5.Rada gminy ustala miejscowości odpowiadające warunkom określonym w przepisach wydanych na podstawie ust. 3 i 4, w których pobiera się opłatę miejscową.

Opłata miejscowa wynosi 2,20 zł za osobę.